Max

prosze nie hejtować

Elegancka odsłona  Bardzo ciekawie wygląda ten postrzelony  Pozdrawiam

Dobra sprawa ma się tak. Barb 100% winy. Nawet nie ma dyskusji. Ostatni raz widzę taką akcję. Ostrzeżenie leci na Twoje konto. Następnym razem skończy się dużo gorzej. Zero ciśnięcia graczy. Swoje zdanie nt. czy ktoś jest czysty zostawiamy dla siebie jeśli nie mamy dowodów. Będziesz na moim oku, kochaniutki.
Co do Ciebie Cympak, Twoje słownictwo na serwerze przeraża. Wyzywanie kogokolwiek od ścieków, psów, kundli, śmieciów je..., cepów pie..., syfów także zostało uchwycone na nagraniu za co także poniesiesz odpowiedzialność. Przy najbliższej okazji otrzymasz bana, krótkiego ale otrzymasz. 
 
 

Fajnie wyszło jak i w poprzednich postrzelonych W ogóle super, że coś takiego wprowadziłaś. 
Ps. aureox PW 

Siema, kupiłem se lwa 

@Born
[P] Który bind tekst ekipy jest najlepszy?
[O] "No zabij kurwe" ~ @senor
[P] Wolałbyś mieszkać w jabłku czy gruszce? Odpowiedź uzasadnij
[O] W jabłku, gruszki są fu
[P] Ile czegokolwiek to jest odpowiednia ilość?
[O] 0.7 na dobry początek
 
@Marichuanen
[P] Miałeś styczności z MMA?
[O] Nie
[P]Umiesz pompki?
[O] Tylko damskie
[P]Robimy sparing?
[O] Bijesz się z kobietami? Wstyd
 
@Clueey
[P] Jeśli miałbyś do wyboru uratowanie dzieci przed śmiercią z pragnienia, a wypiciem 1 litra wódki z najbliższymi, to wybrałbyś Żubrówkę czy Soplicę?
[O] STOCKA
[P] Kim chciałeś zostać jak byłeś mały?
[O] Wolverinem
[P] Byłeś kiedyś zatrzymany przez policję? Z jakiego powodu? 
[O] PŁUCA ZLEPIONE TOPAAAAMI
[P] Dużo pijesz? I dlaczego tak dużo?
[O] Ostatnio pije dużo wody
[P] Jakie masz hobby? 
[O] Póki co amatorsko ale zaraz wejdę na zawodowy poziom wyciskania % na wątrobie
[P] W skali od 1 do 10, która jest godzina? 
[O] 10/10 bo właśnie zjadłem obiadek
 
@WaRninG1
[P] Żubr, czy Żytniówka?
[O] Żuber
[P] Ile masz lat?
[O] To nie wiesz, że kobiet o wiek się nie pyta?
[P] Jak Twoja wątroba?
[O] Póki co się trzyma daje jej ostry wycisk
[P] Wrócisz, albo chociaż będziesz próbował wejść znów na Moda?
[O] Jest taka opcja, zobaczymy co życie przyniesie
[P] Ile masz wzrostu? 
[O] Wystarczająco żeby patrzeć na wszystkich z góry
 
@senor
[P] Jak tam w Warszawie?
[O] Powolutku do przodu daje rade
[P] Komu z ekipy tsowej byś za*****ł kopa w potylice i dlaczego?
[O] @Ripton za to, że jak wczoraj byłem w potrzebie to nie chciał poddać gierki w lolu XD
[P] Czemu heaven jedyna szarą komórkę jaką posiada przeznacza na pisanie JD?
[O] Ostatnio przestał więc chyba żadna mu nie została
 
@Kolqu
[P] Czemu tak dużo pijesz ?
[O] Bo trzeba dużo pić żeby życ
[P] Jaki masz samochód ?
[O] Tramwaj nr. 2 w Warszawie dobra limuzyna
 
@Mategros
(P) Dlaczego postanowiłeś zrezygnować z funkcji na MH? 
[O] W pożegnaniu jest to wyjaśnione
(P) Jak wtrafiłeś na MH? 
[O] Dzięki bratu, który pokazał mi serwer Cod200
(P) Z kim masz najlepszy kontakt na MH? 
[O] Z każdym z kim mam najlepszy kontakt
 
@Marichuanen
[P] Uczestniczyłeś w bójce na ulicy?
[O] Nigdy
[P] Soplica czy Żubrówka?
[O] Stock
[P]Najlepszy sport?
[O] Szachy
 
 
Dzięki za pytania ale 3 q&a mi już wystarczą, do następnego nominuje @Max Bugs
Zgoda na kolorki od czerwonego Dzika aka @Malu
 

Regulamin:
-Limit pytań wynosi 100. Po uzbieraniu tej liczby pytań temat zostaje zamknięty lub w najbliższą niedziele od założenia tematu.
-Pytania zadajemy prefiksem [P], odpowiedź [O].
-Zabrania się również zadawania pytań takich samych jak zadali je inni użytkownicy.
-Zabrania się kopiowania pytań własnych, bądź innych użytkowników z poprzednich edycji Q&A! Pytania mogą być podobne, lecz nie skopiowane metodą kopiuj-wklej.
-Jeżeli temat zostanie zamknięty w tygodniu po otrzymaniu liczby pytań [100] to odpowiedzi publikujemy w poniedziałek tak aby utrzymać porządek w terminach.
Nieznajomość regulaminu nie zwalnia Cię z jego przestrzegania!
Pytania do @Max Bugs zadajemy do niedzieli (26.01), a następnie @Max Bugs do poniedziałku (27.01) stworzy temat z odpowiedziami. 

[P]  jaka była twoja pierwsza ranga na forum? 
[P]  jakie masz hobby? 
[P]  idziesz na imprezę do klubu kogo zabierasz z sobą z forum? 

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
 
 
Pałeczki to charakterystyczny i nieodłączny element kuchni azjatyckiej. Szczególnie ważne są w krajach azjatyckich, w których głównym składnikiem potraw jest ryż. Tych najpopularniejszych sztućców na ziemi każdego dnia używa ok. 1,5-2 miliardów ludzi! Korzystają z nich mieszkańcy takich krajów, jak Chiny czy Japonia.
Ile lat mają pałeczki?
Azjaci korzystają z pałeczek już od ok. 5 tysięcy lat! Skąd wzięło się jedzenie pałeczkami? Mówi się, że jego historia sięga 3 tys. lat przed naszą erą, kiedy to Azjaci gotowali potrawy w dużych naczyniach. Za pomocą dwóch patyczków wyciągali oni kawałki jedzenia, aby spróbować potrawy jeszcze zanim zostanie ona do końca przygotowana. Później, wraz ze wzrostem populacji, ludzie cierpieli z powodu braku pożywienia. Ograniczano porcje, natomiast pałeczki świetnie nadawały się do nabierania małych kawałków dania.Tę metodę jedzenia popularyzował również Konfucjusz, który był zadeklarowanym wegetarianinem. Używanie noża w trakcie spożywania posiłku kojarzyło mu się jednoznacznie z rzeźnią i brutalnością, dlatego zachęcał on swoich rodaków do korzystania z pałeczek. Dodatkowo poszczególne kawałki dania były tak małe, że korzystanie z noża nie było już konieczne.
Czym różnią się od siebie pałeczki chińskie i japońskie?
Chińskie pałeczki – kuai-zi, co w języku polskim można tłumaczyć jako „szybcy towarzysze” mają od 23-25 cm długości. Mają kształt prostokątny i zwężają się w kierunku tępego końca. Inaczej wyglądają pałeczki japońskie, czyli hashi. Są one zaokrąglone i krótsze od tych chińskich. Mają od 18 do 20 cm długości. Początkowo pałeczki japońskie były wykonywane z jednego kawałka bambusa. Pałeczki były połączone na szczycie jego kawałkiem, dzięki czemu bardziej przypominały szczypce. Później zaczęto wyrabianie oddzielnych pałeczek. Dodatkowo Japończycy korzystają również z większych pałeczek -saibashi, które mają długość od 30 do 40 cm. Pałeczki tej długości, wykorzystywane są do przyrządzania potraw – gotowania i smażenia, a także korzysta z nich obsługa restauracji podczas nakładania potraw.
Z czego robi się pałeczki?
Najczęściej wykonywane są z drewna bambusowego. Ale oczywiście, w zależności od stanu portfela, można zakupić pałeczki z droższych materiałów – drewna cedrowego, sandałowego, porcelany, bogato zdobione literami lub oryginalnymi ornamentami oraz ze złota czy srebra. Właśnie ze srebrnych pałeczek korzystano na dworze cesarskim. Dlaczego? W czasach dynastycznych wierzono, że srebro zmienia swój kolor i czernieje w zetknięciu z trucizną.Oczywiście najbardziej popularnym materiałem jest bambus. Dlaczego? W krajach azjatyckich drewno bambusowe jest powszechnie dostępne oraz tanie. Dodatkowo jest odporne na temperatury, a jedzenie nimi nie pozostawia żadnego posmaku.

Z pozdrowieniami dla @wiadrini
 

Tyle jedzą 

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
 
 
Pałeczki to charakterystyczny i nieodłączny element kuchni azjatyckiej. Szczególnie ważne są w krajach azjatyckich, w których głównym składnikiem potraw jest ryż. Tych najpopularniejszych sztućców na ziemi każdego dnia używa ok. 1,5-2 miliardów ludzi! Korzystają z nich mieszkańcy takich krajów, jak Chiny czy Japonia.
Ile lat mają pałeczki?
Azjaci korzystają z pałeczek już od ok. 5 tysięcy lat! Skąd wzięło się jedzenie pałeczkami? Mówi się, że jego historia sięga 3 tys. lat przed naszą erą, kiedy to Azjaci gotowali potrawy w dużych naczyniach. Za pomocą dwóch patyczków wyciągali oni kawałki jedzenia, aby spróbować potrawy jeszcze zanim zostanie ona do końca przygotowana. Później, wraz ze wzrostem populacji, ludzie cierpieli z powodu braku pożywienia. Ograniczano porcje, natomiast pałeczki świetnie nadawały się do nabierania małych kawałków dania.Tę metodę jedzenia popularyzował również Konfucjusz, który był zadeklarowanym wegetarianinem. Używanie noża w trakcie spożywania posiłku kojarzyło mu się jednoznacznie z rzeźnią i brutalnością, dlatego zachęcał on swoich rodaków do korzystania z pałeczek. Dodatkowo poszczególne kawałki dania były tak małe, że korzystanie z noża nie było już konieczne.
Czym różnią się od siebie pałeczki chińskie i japońskie?
Chińskie pałeczki – kuai-zi, co w języku polskim można tłumaczyć jako „szybcy towarzysze” mają od 23-25 cm długości. Mają kształt prostokątny i zwężają się w kierunku tępego końca. Inaczej wyglądają pałeczki japońskie, czyli hashi. Są one zaokrąglone i krótsze od tych chińskich. Mają od 18 do 20 cm długości. Początkowo pałeczki japońskie były wykonywane z jednego kawałka bambusa. Pałeczki były połączone na szczycie jego kawałkiem, dzięki czemu bardziej przypominały szczypce. Później zaczęto wyrabianie oddzielnych pałeczek. Dodatkowo Japończycy korzystają również z większych pałeczek -saibashi, które mają długość od 30 do 40 cm. Pałeczki tej długości, wykorzystywane są do przyrządzania potraw – gotowania i smażenia, a także korzysta z nich obsługa restauracji podczas nakładania potraw.
Z czego robi się pałeczki?
Najczęściej wykonywane są z drewna bambusowego. Ale oczywiście, w zależności od stanu portfela, można zakupić pałeczki z droższych materiałów – drewna cedrowego, sandałowego, porcelany, bogato zdobione literami lub oryginalnymi ornamentami oraz ze złota czy srebra. Właśnie ze srebrnych pałeczek korzystano na dworze cesarskim. Dlaczego? W czasach dynastycznych wierzono, że srebro zmienia swój kolor i czernieje w zetknięciu z trucizną.Oczywiście najbardziej popularnym materiałem jest bambus. Dlaczego? W krajach azjatyckich drewno bambusowe jest powszechnie dostępne oraz tanie. Dodatkowo jest odporne na temperatury, a jedzenie nimi nie pozostawia żadnego posmaku.

Nie mam jakiegos typu. Codziennie ubieram sie w inne kolory  

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
 
 
Pałeczki to charakterystyczny i nieodłączny element kuchni azjatyckiej. Szczególnie ważne są w krajach azjatyckich, w których głównym składnikiem potraw jest ryż. Tych najpopularniejszych sztućców na ziemi każdego dnia używa ok. 1,5-2 miliardów ludzi! Korzystają z nich mieszkańcy takich krajów, jak Chiny czy Japonia.
Ile lat mają pałeczki?
Azjaci korzystają z pałeczek już od ok. 5 tysięcy lat! Skąd wzięło się jedzenie pałeczkami? Mówi się, że jego historia sięga 3 tys. lat przed naszą erą, kiedy to Azjaci gotowali potrawy w dużych naczyniach. Za pomocą dwóch patyczków wyciągali oni kawałki jedzenia, aby spróbować potrawy jeszcze zanim zostanie ona do końca przygotowana. Później, wraz ze wzrostem populacji, ludzie cierpieli z powodu braku pożywienia. Ograniczano porcje, natomiast pałeczki świetnie nadawały się do nabierania małych kawałków dania.Tę metodę jedzenia popularyzował również Konfucjusz, który był zadeklarowanym wegetarianinem. Używanie noża w trakcie spożywania posiłku kojarzyło mu się jednoznacznie z rzeźnią i brutalnością, dlatego zachęcał on swoich rodaków do korzystania z pałeczek. Dodatkowo poszczególne kawałki dania były tak małe, że korzystanie z noża nie było już konieczne.
Czym różnią się od siebie pałeczki chińskie i japońskie?
Chińskie pałeczki – kuai-zi, co w języku polskim można tłumaczyć jako „szybcy towarzysze” mają od 23-25 cm długości. Mają kształt prostokątny i zwężają się w kierunku tępego końca. Inaczej wyglądają pałeczki japońskie, czyli hashi. Są one zaokrąglone i krótsze od tych chińskich. Mają od 18 do 20 cm długości. Początkowo pałeczki japońskie były wykonywane z jednego kawałka bambusa. Pałeczki były połączone na szczycie jego kawałkiem, dzięki czemu bardziej przypominały szczypce. Później zaczęto wyrabianie oddzielnych pałeczek. Dodatkowo Japończycy korzystają również z większych pałeczek -saibashi, które mają długość od 30 do 40 cm. Pałeczki tej długości, wykorzystywane są do przyrządzania potraw – gotowania i smażenia, a także korzysta z nich obsługa restauracji podczas nakładania potraw.
Z czego robi się pałeczki?
Najczęściej wykonywane są z drewna bambusowego. Ale oczywiście, w zależności od stanu portfela, można zakupić pałeczki z droższych materiałów – drewna cedrowego, sandałowego, porcelany, bogato zdobione literami lub oryginalnymi ornamentami oraz ze złota czy srebra. Właśnie ze srebrnych pałeczek korzystano na dworze cesarskim. Dlaczego? W czasach dynastycznych wierzono, że srebro zmienia swój kolor i czernieje w zetknięciu z trucizną.Oczywiście najbardziej popularnym materiałem jest bambus. Dlaczego? W krajach azjatyckich drewno bambusowe jest powszechnie dostępne oraz tanie. Dodatkowo jest odporne na temperatury, a jedzenie nimi nie pozostawia żadnego posmaku.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
 
 
Pałeczki to charakterystyczny i nieodłączny element kuchni azjatyckiej. Szczególnie ważne są w krajach azjatyckich, w których głównym składnikiem potraw jest ryż. Tych najpopularniejszych sztućców na ziemi każdego dnia używa ok. 1,5-2 miliardów ludzi! Korzystają z nich mieszkańcy takich krajów, jak Chiny czy Japonia.
Ile lat mają pałeczki?
Azjaci korzystają z pałeczek już od ok. 5 tysięcy lat! Skąd wzięło się jedzenie pałeczkami? Mówi się, że jego historia sięga 3 tys. lat przed naszą erą, kiedy to Azjaci gotowali potrawy w dużych naczyniach. Za pomocą dwóch patyczków wyciągali oni kawałki jedzenia, aby spróbować potrawy jeszcze zanim zostanie ona do końca przygotowana. Później, wraz ze wzrostem populacji, ludzie cierpieli z powodu braku pożywienia. Ograniczano porcje, natomiast pałeczki świetnie nadawały się do nabierania małych kawałków dania.Tę metodę jedzenia popularyzował również Konfucjusz, który był zadeklarowanym wegetarianinem. Używanie noża w trakcie spożywania posiłku kojarzyło mu się jednoznacznie z rzeźnią i brutalnością, dlatego zachęcał on swoich rodaków do korzystania z pałeczek. Dodatkowo poszczególne kawałki dania były tak małe, że korzystanie z noża nie było już konieczne.
Czym różnią się od siebie pałeczki chińskie i japońskie?
Chińskie pałeczki – kuai-zi, co w języku polskim można tłumaczyć jako „szybcy towarzysze” mają od 23-25 cm długości. Mają kształt prostokątny i zwężają się w kierunku tępego końca. Inaczej wyglądają pałeczki japońskie, czyli hashi. Są one zaokrąglone i krótsze od tych chińskich. Mają od 18 do 20 cm długości. Początkowo pałeczki japońskie były wykonywane z jednego kawałka bambusa. Pałeczki były połączone na szczycie jego kawałkiem, dzięki czemu bardziej przypominały szczypce. Później zaczęto wyrabianie oddzielnych pałeczek. Dodatkowo Japończycy korzystają również z większych pałeczek -saibashi, które mają długość od 30 do 40 cm. Pałeczki tej długości, wykorzystywane są do przyrządzania potraw – gotowania i smażenia, a także korzysta z nich obsługa restauracji podczas nakładania potraw.
Z czego robi się pałeczki?
Najczęściej wykonywane są z drewna bambusowego. Ale oczywiście, w zależności od stanu portfela, można zakupić pałeczki z droższych materiałów – drewna cedrowego, sandałowego, porcelany, bogato zdobione literami lub oryginalnymi ornamentami oraz ze złota czy srebra. Właśnie ze srebrnych pałeczek korzystano na dworze cesarskim. Dlaczego? W czasach dynastycznych wierzono, że srebro zmienia swój kolor i czernieje w zetknięciu z trucizną.Oczywiście najbardziej popularnym materiałem jest bambus. Dlaczego? W krajach azjatyckich drewno bambusowe jest powszechnie dostępne oraz tanie. Dodatkowo jest odporne na temperatury, a jedzenie nimi nie pozostawia żadnego posmaku.

Lecimy kurfa tutaj aaaauuuuuuuuuuuszzzzwic! 

Ciekawy artykul, dobra robota Pozdrawiam i czekam na kolejny

Bardzo dobry artykuł, a co do osoby Krzysztofa to mógłbym go słuchać całymi dniami.
Przypomniał mi się ten słynny wywiad podczas czytania twojej pracy:
 

Witajcie
Dzisiaj przedstawię Wam życiorys oraz działalność muzyczną ikony polskiej muzyki. Mowa tutaj oczywiście o Krzysztofie Krawczyku!

 
 
Wczesne lata:
Muzyk urodzony w Katowicach dnia 8 września 1946 roku. W tym mieście urodzony oraz ochrzczony. Rodzice Krzysztofa również działali na scenie, bo oboje byli aktorami grając sztukę na deskach teatru. Mężczyzna posiada również młodszego brata, Andrzeja. Krzysztof wraz z rodziną swoją wczesną młodość przemierzył po wielu miastach Polski jak Poznań, Białystok oraz Łodzi. Od najmłodszych lat mężczyzna obcował z muzyką, więc decyzja o podjęciu nauczania w Podstawowej Szkole Muzycznej nie była dla nikogo zaskoczeniem. Muzyk w latach późniejszych nie miał lekko. Śmierć ojca była dla matki czymś okropnym po czym kobieta popadła w depresję. Krzysztof musiał pracować, gdyż był jedyną osobą, która utrzymywała rodzinę. Ukończył szkołę wieczorową zdaniem matury.
 
Kariera muzyczna:
Muzyk wraz z trzeba kolegami założył cieszący się sławą zespół: Trubadurów. Do zespołu w latach późniejszych dołączył również Ryszard Poznakowski oraz Halina Żytkowiak. Jak wcześniej wspomniałem zespół Trubadurów oraz Czerwone Gitary podbił polską scenę muzyczną takimi hitami jak,,Przyjedź mamo na przysięgę" czy chociażby ,,Krajobrazy". Krzysztof Krawczyk próbował swoich sił również w innych zespołach, lecz na początku lat 70 muzyk rozpoczął karierę solowego artysty. Był to kluczowy moment w życiu muzyka. Jego pierwsza solowa płyta,,Byłaś mi nadzieję" okazała się strzałem w dziesiątkę. Kariera Krawczyka nabrała dużego rozpędu po czym mężczyzna zaczął dawać koncerty poza granicami Polski. W takich państwach jak Związek Radziecki, Szwecja, Jugosławia, Bułgaria, Grecja czy chociażby na Alasce. Pierwszą nagrodą jaką muzyk otrzymał była nagroda,, Piosenkarza Roku w plebiscycie ''. Aby nie uważać, że Krzysztof Krawczyk,,gra do kotleta" muzyk może się pochwalić swoją działalnością w USA. Podpisał tam kontrakt z firmą Hallmark oraz był pod opieką samego Davida Briggsa, który w przeszłości zajmował się karierą muzyczną samego Elvisa Presleya. Po działalności muzycznej w USA muzyk powrócił do Polski w 1990 roku i współpracował z TVP2. W latach następnych mężczyzna współpracował z polskimi muzykami oraz powrócił do koncertów na terenie Polski. We współpracą polskich artystów powstały takie hity jak,, Trudno tak" we współpracy z Edytą Bartosiewicz, który okazał się dużym hitem.
 
Życie prywatne:
Krzysztof Krawczyk to swojego rodzaju,,ogier" i jak opowiada był trzykrotnie żonaty. To z jedną z żon Haliną Żytkowiak ma syna- Krzysztofa. Mężczyzna przyznał się w wywiadzie, że zdradzał wielokrotnie swoje żony. Uważał się za poligamistkę nietrwałego w uczuciach. Mężczyzna obecnie mieszka z Ewą Krawczyk w posiadłości pod Łodzią. Mężczyzna wraz z kobietą wychowują trójkę adoptowanych córek. Muzyk usunął się w cień i nie prowadzi już tak medialnego i muzycznego życia jak kiedyś. Ostatni raz wystąpił w programie ,,Ziarno" w 2018 roku. Jak podaje muzyk w latach młodzieńczych był ateistą. Trwało to aż 20 lat. Obecnie mężczyzna jest nawrócony i uczęszcza na msze święte. 
 
Ciekawostki:
- Krzysztof Krawczyk ma swoją gwiazdę wyrytą w chodniku w Opolu
- Jest trzykrotnie odznaczonym muzykiem
- Jest honorowym obywateletem
- Był uzależniony od leków, ale wyszedł z nałogu dzięki żonie Ewie
- Studiował medycynę, ale porzucił studia
 
Oto największy hit znany po dziś dzień w twórczości Krzysztofa Krawczyka:
Źródła:
Źródło 1
Źródło 2
 
Artykuł powstał w oparciu o zgodę Redaktora Naczelnego @Max Bugs 
Pozdrawiam, Doman
 

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
 
Słysząc słowo Sahara, najczęściej wyobrażamy sobie bezkresne powierzchnie pokryte żółtym piaskiem. Czy to prawdziwy obraz? Niezupełnie.
Tak naprawdę Sahara jest bardzo różnorodna. Krajobraz zmienia się co kilkadziesiąt kilometrów. Oczywiście są na niej obszary pokryte piaskiem, ale większą część tej największej pustyni świata stanowią powierzchnie żwirowe i kamieniste, często ze skałami wyrzeźbionymi piaskiem w przedziwne kształty.
To z języka arabskiego wywodzą się określenia dla trzech typów pustyń: hamada (pustynia skalista, kamienista), serir (pustynia żwirowa) i erg (pustynia piaszczysta). Hamada często ma barwę brunatną, od pokrywającej ją skorupy żelazistej. Piasek na pustyni piaszczystej ma różne barwy w zależności od minerałów, które się w nim znajdują – może być biały, żółty, brunatny, czerwony, zielonkawy, ciemnoszary, a nawet czarny.
Jedną z charakterystycznych form ukształtowania powierzchni na pustyni są tzw. ostańce, czyli formy powstałe wskutek erozji – na pustyni oczywiście wskutek erozji wiatrowej. Wywiewanie piasku i pyłu, czyli deflacja powoduje, że na miejscu pozostaje materiał odporny na ten proces. Długotrwałe uderzanie piaskiem i pyłem niesionym przez wiatr (tzw. korazja) o pagórki zbudowane z litych skał na pustyni skutkuje niszczeniem pagórków u podstawy (gdzie zawartość piasku i pyłu w powietrzu jest największa), niszczone są również ich najmniej odporne miejsca. W ten sposób na pustyni powstają formy skalne o bajecznych wprost kształtach.

Robi mi grafiki do osiagniec

[P] Jeśli miałbyś do wyboru uratowanie dzieci przed śmiercią z pragnienia, a wypiciem 1 litra wódki z najbliższymi, to wybrałbyś Żubrówkę czy Soplicę?
[P] Kim chciałeś zostać jak byłeś mały? 
[P] Byłeś kiedyś zatrzymany przez policję? Z jakiego powodu? 
[P] Dużo pijesz? I dlaczego tak dużo?
[P] Jakie masz hobby? 
[P] W skali od 1 do 10, która jest godzina? 

Nie ocenia nikogo i nie lubi być oceniany.